Niestety w trakcie następnych lat Polska – mimo bardzo dobrego startu w postaci dobrze rozwiniętego rynku walut cyfrowych (3. miejsce na świecie w latach 2012-2013) oraz w zakresie przygotowywania regulacji (2016-2017), mając kilkadziesiąt startupów z branży blockchain finansujących się z samodzielnie pozyskanych środków (bez wsparcia z funduszy unijnych) – zeszła na dalszy plan, w okolice trzeciej dziesiątki krajów. Zdecydowana większość polskich startupów tej branży musiała znaleźć sobie przyjaźniejsze jurysdykcje do prowadzenia działalności; część firm zdecydowało się zakończyć działalność, przez co ich właściciele stracili dziesiątki milionów złotych a kraj – setki wysokiej jakości miejsc pracy.

Czy taki stan ma w Polsce nadal trwać, czy można i uda się  go zmienić na bardziej przychylny dla wdrożeń technologii blockchain i funkcjonowania walut cyfrowych? To ważne pytanie. Jest i nadzieja na taki rozwój zdarzeń, skoro w jednym z międzynarodowych raportów dotyczących stopnia ucyfrowienia Polska ciągle jeszcze znajduje się w gronie gospodarek wybijających się (34. lokata na świecie i 21. w Europie). Tym bardziej istotne jest przygotowywanie w naszym kraju kolejnego pokolenia ludzi, gotowych do twórczego rozwijania nowoczesnych technologii i współtworzenia nowych firm, cyfrowych narzędzi czy systemów rozliczeniowych, adekwatnych do dokonującej się obecnie cyfrowej transformacji życia gospodarczego i społecznego.